[زمین شناسی] سنگ نوترکیب - سنگی که توسط سیمانی شدن فرآورده های آواری هوازدگی سطحی تشکیل شده است؛ مثلا یک گرانیت دوباره ساخته شده. این اصطلاح برای سنگی با ویژگی حد واسط در ناپیوسته بین برشی سازند پایینی و قاعده کنگلومرایی سازند بالایی کاربرد دارد. (لیث 1923)
