[برق و الکترونیک] تأخیر زمان - حقیقی تأخیر زمانی قابل صرفه نظر کردن که معمولاً در حدود چند نانوثانیه و قابل کنترل است. در آرایه های آنتنی از آن برای به دست آوردن الگوی تابش مطلوب با اتصال مطلوب با اتصال خطوط تأخیر مناسب بین عناصر آرایه استفاده می شود.
