[زمین شناسی] ساعت پرتوزا - زمین گاه شمار مرکب از یک ایزوتوپ پرتوزا، به عنوان مثال کربن 14، روبیدیم 87، یا پتاسیم 40، که ثابت تجزیه آن مشخص است و به اندازه کافی برای سنجش واحدهای زمانی، معمولاً در حد سال ها، پایین می باشد. ساعت های پرتوزا مبنایی برای تعیین سن مطلق می باشند و عنصر اصلی به کاررفته گاهی به عنوان یک ساعت انتخاب می شود، به عنوان مثال ساعت کربن.