Puff piece یعنی یک مقاله، گزارش یا مطلب رسانه ای که عمدی و آگاهانه فقط ویژگی های مثبت یا تعریف های اغراق آمیز از یک شخص، شرکت، محصول یا رویداد را بیان می کند و عیب ها یا نقاط منفی را نادیده می گیرد.
... [مشاهده متن کامل]
🔹 معنی دقیق:
Puff به معنی باد کردن یا باد دادن است.
Piece یعنی مطلب یا مقاله.
پس puff piece یعنی �مطلبی که چیزی یا کسی را باد می کند� یعنی بزرگ نمایی می کند و به طور غیرواقعی تعریف و تمجید می کند.
🔹 چرا این نام را گذاشته اند؟
چون مثل بادکنک که با باد پر می شود و بزرگ تر از حالت واقعی اش دیده می شود،
در یک puff piece هم ویژگی های مثبت بزرگ و پررنگ می شوند، طوری که تصویر واقعی موضوع دیده نمی شود.
( در واقع، متن فقط می خواهد تصویری خوب و براق ارائه کند، نه یک تحلیل منصفانه. )
🔹 نمونه کاربرد در جمله:
The article about the celebrity was just a puff piece with no real criticism.
مقاله درباره آن سلبریتی فقط یک مطلب تبلیغاتی بود بدون هیچ انتقاد واقعی.
چند نمونه ی مشهور از puff piece در تاریخ رسانه :
🟣 ۱. تبلیغ فیلم های ضعیف در رسانه ها
مثال: وقتی یک فیلم خیلی ضعیف ساخته می شود ولی بعضی سایت های خبری یا مجلات سینمایی فقط از بازیگران معروف آن تعریف می کنند، بدون اینکه بگویند فیلم داستان ضعیفی دارد.
نمونه واقعی:
فیلم "Suicide Squad" ( 2016 ) پیش از اکران توسط برخی مجلات با مقالاتی خیلی مثبت معرفی شد ( مثل "بزرگترین فیلم اکشن سال!" ) ، در حالی که پس از اکران منتقدان آن را به خاطر ضعف فیلمنامه به شدت کوبیدند.
🟣 ۲. ستایش بیش از حد از سیاستمداران
مثال: بعضی روزنامه ها برای جلب حمایت یا در اثر فشار سیاسی، از بعضی سیاستمداران فقط تعریف می کنند.
نمونه واقعی:
در دوران ریاست جمهوری کیم جونگ ایل ( رهبر کره شمالی ) ، روزنامه های دولتی فقط از "نبوغ بی نظیر" و "موفقیت های افسانه ای" او می نوشتند، در حالی که واقعیت های سخت زندگی مردم سانسور می شد.
🟣 ۳. معرفی محصولات تازه شرکت ها
مثال: گاهی یک شرکت فناوری یک محصول عادی معرفی می کند، اما بعضی مجلات فناورانه ( که تبلیغات آن شرکت را می گیرند ) مقاله های بسیار تعریف آمیز می نویسند.
نمونه واقعی:
در معرفی گوشی های سامسونگ یا اپل، بعضی رسانه ها مقاله هایی منتشر می کنند که فقط نکات مثبت را می گویند، بدون اشاره به قیمت بالا یا مشکلات اولیه دستگاه.
🟣 ۴. معرفی افراد مشهور ( سلبریتی ها )
مثال: مصاحبه های مجلات مد یا سرگرمی با بازیگران، که در آن ها سلبریتی مثل یک "نابغه"، "انسان کامل" یا "الهام بخش جهانی" توصیف می شود.
نمونه واقعی:
مصاحبه های مجله People درباره "زیباترین افراد جهان" معمولاً بسیار مثبت و بدون هیچ نقدی هستند و بیشتر نقش puff piece دارند.
🟣 ۵. پوشش رویدادهای تجملی ( فرش قرمز، جشنواره ها )
مثال: گزارش هایی که از جشنواره های فیلم یا نمایش های مد فقط ظاهر شیک و لباس های طراحان را برجسته می کنند و مسائل پشت پرده ( مثل نابرابری ها یا هزینه های سنگین ) را نادیده می گیرند.
خلاصه:
هر وقت دیدی رسانه ای فقط تعریف می کند، نقص ها را نمی بیند و تصویری "زیادی خوب" می سازد، معمولاً با یک puff piece طرف هستیم.
chatgpt
... [مشاهده متن کامل]
🔹 معنی دقیق:
Puff به معنی باد کردن یا باد دادن است.
Piece یعنی مطلب یا مقاله.
پس puff piece یعنی �مطلبی که چیزی یا کسی را باد می کند� یعنی بزرگ نمایی می کند و به طور غیرواقعی تعریف و تمجید می کند.
🔹 چرا این نام را گذاشته اند؟
چون مثل بادکنک که با باد پر می شود و بزرگ تر از حالت واقعی اش دیده می شود،
در یک puff piece هم ویژگی های مثبت بزرگ و پررنگ می شوند، طوری که تصویر واقعی موضوع دیده نمی شود.
( در واقع، متن فقط می خواهد تصویری خوب و براق ارائه کند، نه یک تحلیل منصفانه. )
🔹 نمونه کاربرد در جمله:
مقاله درباره آن سلبریتی فقط یک مطلب تبلیغاتی بود بدون هیچ انتقاد واقعی.
چند نمونه ی مشهور از puff piece در تاریخ رسانه :
🟣 ۱. تبلیغ فیلم های ضعیف در رسانه ها
مثال: وقتی یک فیلم خیلی ضعیف ساخته می شود ولی بعضی سایت های خبری یا مجلات سینمایی فقط از بازیگران معروف آن تعریف می کنند، بدون اینکه بگویند فیلم داستان ضعیفی دارد.
نمونه واقعی:
فیلم "Suicide Squad" ( 2016 ) پیش از اکران توسط برخی مجلات با مقالاتی خیلی مثبت معرفی شد ( مثل "بزرگترین فیلم اکشن سال!" ) ، در حالی که پس از اکران منتقدان آن را به خاطر ضعف فیلمنامه به شدت کوبیدند.
🟣 ۲. ستایش بیش از حد از سیاستمداران
مثال: بعضی روزنامه ها برای جلب حمایت یا در اثر فشار سیاسی، از بعضی سیاستمداران فقط تعریف می کنند.
نمونه واقعی:
در دوران ریاست جمهوری کیم جونگ ایل ( رهبر کره شمالی ) ، روزنامه های دولتی فقط از "نبوغ بی نظیر" و "موفقیت های افسانه ای" او می نوشتند، در حالی که واقعیت های سخت زندگی مردم سانسور می شد.
🟣 ۳. معرفی محصولات تازه شرکت ها
مثال: گاهی یک شرکت فناوری یک محصول عادی معرفی می کند، اما بعضی مجلات فناورانه ( که تبلیغات آن شرکت را می گیرند ) مقاله های بسیار تعریف آمیز می نویسند.
نمونه واقعی:
در معرفی گوشی های سامسونگ یا اپل، بعضی رسانه ها مقاله هایی منتشر می کنند که فقط نکات مثبت را می گویند، بدون اشاره به قیمت بالا یا مشکلات اولیه دستگاه.
🟣 ۴. معرفی افراد مشهور ( سلبریتی ها )
مثال: مصاحبه های مجلات مد یا سرگرمی با بازیگران، که در آن ها سلبریتی مثل یک "نابغه"، "انسان کامل" یا "الهام بخش جهانی" توصیف می شود.
نمونه واقعی:
مصاحبه های مجله People درباره "زیباترین افراد جهان" معمولاً بسیار مثبت و بدون هیچ نقدی هستند و بیشتر نقش puff piece دارند.
🟣 ۵. پوشش رویدادهای تجملی ( فرش قرمز، جشنواره ها )
مثال: گزارش هایی که از جشنواره های فیلم یا نمایش های مد فقط ظاهر شیک و لباس های طراحان را برجسته می کنند و مسائل پشت پرده ( مثل نابرابری ها یا هزینه های سنگین ) را نادیده می گیرند.
خلاصه:
هر وقت دیدی رسانه ای فقط تعریف می کند، نقص ها را نمی بیند و تصویری "زیادی خوب" می سازد، معمولاً با یک puff piece طرف هستیم.
مقالات اغراقآمیز
داستان یا مقاله ای که از شخصی یا محصولی تعریف می کند.