[زمین شناسی] قابلیت گردشدگی - واژه به کاررفته توسط مکی(1897) برای " ضریب گردشدگی" یک قطعه کانی با اندازه ریگ یا ماسه که به صورت نسبت گرانی ویژه به سختی (اندازه گیری شده در هوا) یا خارج قسمت گرانی ویژه منهای یک تقسیم بر سختی(اندازه گیری شده در آب) بیان می شود.
