protestant

که این موضوع در کتاب های اهل سنت هم اومده.
اتفاقا بر خلاف چیزی که گفتی تشیع با اصول اولیه اسلام و فرامین پیامبر ( ص ) موندند و فاصله نگرفتند.
چرا؟
چون در کتاب های اهل سنت حدیثی از پیامبر ( ص ) هست که فرمودند: امامان بعد از من، ۱۲ نفر هستند.
۱۲ نفرند، نه ۱۵ نفر.
اگه پیامبر فرموده بودند ۵۰۰ نفر، ما هم می گفتیم ۵۰۰ نفر.
اگر پیامبر فرموده بودند هیچی، ما هم می گفتیم هیچی.
ولی چون پیامبر فرمودند ۱۲ نفر، دیگه ما کسی نیستیم که بگیم ۱۱ نفر یا هر عددی دیگه.
منم که اینارو گفتم فک نکنی شیعه ی دو آتیشه ی سجاده آب بکش هستما؛ اتفاقا کللللللللی دوست خونوادگی اهل سنت داریم. همشونم دوست داریم . . . اونها هم دمشون گرم هر سال که عید غدیر می شه یا میان خونمون مهمونی عید یا اگه نتونن بیان زنگ می زنن به پدرم تبریک می گن.
استاد زبان خودم ترکمن و سنی هست و موقع خداحافظی می گه : یا علی
شاید یه اهل شیعه تحت الفظی بگه یا علی ولی یه اهل سنت هیچ وقت تحت الفظی نمی گه یا علی و اگر هم بگه از دلشه که می گه.
دوست پدرم اهل سنت هست، بدون استثنا هر سال برای عاشورا و تاسوعا گوساله می کشه.
همسایه مون اهل سنته، هر سال برا امام حسین ( ع ) ده تا کیسه برنج، خرج می ده.
خلاصه که اینجا جای این حرفا نیست برادر من و اگر هم احیانا سنی هستی یا به هر دینو آیینی هستی، تو قلب ما جا داری، در چهارچوب دینو آیین خودت با دیگران خوبو مهربون باش که می دونم هستی ولی حرفم اینه که کسیو قضاوت نکن که کدوم فرقه اصلیه و کدوم فرعی.
حرفامو با این حدیث از پیامبر ( ص ) تموم می کنم که از قول خداوند فرمودند:
کافر خوشرو، از مومن بداخلاق، نزد من عزیزتر است.
هر کی انسان خوب و مفیدی برای جامعه باشه، با هر دینو آیینی شریف، قابل احترام و دوست داشتنیه؛ اصلی و فرعی هم نداریم.