posthumanism

۲ - پساانسانگرایی فرهنگی: یک شاخه از نظریه فرهنگی که نسبت به مفروضات بنیادی انسان گرایی و میراث آن دیدگاهی انتقادی دارد[۴] که سؤالات تاریخی مفاهیم �انسان� و �ماهیت انسان� را می آزماید و اغلب مفاهیم ذهنیت انسان و تجسم[۵] را به چالش می کشد و تلاش می کند از مفاهیم کهنه همچون �طبیعت بشر� فراتر برود تا بتواند مفاهیمی بسازد که به طور مداوم با دانش علمی فنی معاصر منطبق باشد. [۶]
۳ - پساانسانگرایی فلسفی: یک جهت گیری فلسفی است که بر فرا انسانگرایی فرهنگی تکیه دارد، جریان فلسفی پیامدهای اخلاقی گسترش دایره شمول اخلاق و گسترش ذهنیت اخلاقی به حوزه هایی فراتر از نوع بشر را می آزماید
۴ - وضعیت پساانسانگرایانه: شالوده شکنی از شرایط انسانی توسط نظریه پردازان انتقادی است. [۷]
۵ - ترابشریت: یک ایدئولوژی و جنبش که به دنبال توسعه و در دسترس قراردادن فناوری هایی است که پیری را از بین می برد و تا حد زیادی ظرفیت های فکری، فیزیکی و روانی انسان را در راستای تحقق آینده پساانسانگرایانه بالا می برد. [۸]
۶ - غلبه هوش مصنوعی: یک دیدگاه بدبینانه جایگزین برای ترا انسانگرایی که در آن انسان بهبود پیدا نمی کند بلکه در نهایت توسط هوش مصنوعی جایگزین می شود. برخی از فیلسوفان از جمله نیک لند این دیدگاه را ترویج می کنند که انسان باید پذیرای سقوط احتمالی خود باشد. [۹] این دیدگاه که به دیدگاه کیهان گرایی ( cosmism ) در مورد هوش مصنوعی مرتبط است دیدگاهی است که ساخت هوش مصنوعی قوی حتی اگر مستلزم پایان بشریت باشد حمایت می کند زیرا از نظر آنها این یک �تراژدی کیهانی خواهد بود اگر بشریت تکامل را در سطح انسانهای خیلی ضعیف متوقف سازد�. [۱۰][۱۱][۱۲]
۷ - جنبش انقراض اختیاری انسان که به دنبال یک �آینده پساانسان� است که در این مورد این آینده بدون انسان خواهد بود.