[زمین شناسی] نیروی فرار از قطب - مؤلفه ای از نیروهای حاصل از چرخش زمین که پوسته را به خارج از قطب و به سمت استوا منتقل می کند. وگنر و استوب چنین فرض نموده اند که این نیرو به اندازه کافی برای جابجاکردن قاره های دارای حرکت آزاد کافی است، مثالی که به آن استناد می شود بسته شدن تتیس بین قاره های شمالی و جنوبی نیمکره شرقی است.جفری نشان داده که اثر این نیرو ناچیز است.