( اسم، وامواژه از فرانسوی ) شاعر مطرود: شاعری که توسط جامعه ادبی طرد شده یا خارج از جریان اصلی شعر می نویسد.
تلفظ: پُ اِت مُ دی ( poh - et MOH - dee )
فرم مفرد: poete maudit
فرم جمع: poetes maudits
... [مشاهده متن کامل]
[حرف e نخست دارای اکسان گراو می باشد]
ریشه شناسی: این واژه در سال 1868 یا پیش از آن، از زبان فرانسوی به انگلیسی راه یافته است. در زبان فرانسوی poete به معنای شاعر ( به انگلیسی: poet ) است و maudit به معنای نفرین شده، محکوم شده، طردشده. بنگرید به صفت maudit در زبان انگلیسی.
یادداشت: این عبارت اغلب به پل ورلن، شاعر فرانسوی، نسبت داده می شود که اثر او با نام شاعران مطرود ( Les poetes maudits ) در سال 1884 منتشر شده است، در صورتی که پیش از آن هم این عبارت در نامگذاری شعری از شارل بودلر با عنوان دفن یک شاعر مطرود ( Sepulture d'un poete maudit ) به کار رفته است که در سال 1868 منتشر شده است ( این شعر قبل از آن در سال 1857 با عنوان Sepulture منتشر شده است. )
منبع: Oxford English Dictionary
تلفظ: پُ اِت مُ دی ( poh - et MOH - dee )
فرم مفرد: poete maudit
فرم جمع: poetes maudits
... [مشاهده متن کامل]
[حرف e نخست دارای اکسان گراو می باشد]
ریشه شناسی: این واژه در سال 1868 یا پیش از آن، از زبان فرانسوی به انگلیسی راه یافته است. در زبان فرانسوی poete به معنای شاعر ( به انگلیسی: poet ) است و maudit به معنای نفرین شده، محکوم شده، طردشده. بنگرید به صفت maudit در زبان انگلیسی.
یادداشت: این عبارت اغلب به پل ورلن، شاعر فرانسوی، نسبت داده می شود که اثر او با نام شاعران مطرود ( Les poetes maudits ) در سال 1884 منتشر شده است، در صورتی که پیش از آن هم این عبارت در نامگذاری شعری از شارل بودلر با عنوان دفن یک شاعر مطرود ( Sepulture d'un poete maudit ) به کار رفته است که در سال 1868 منتشر شده است ( این شعر قبل از آن در سال 1857 با عنوان Sepulture منتشر شده است. )
منبع: Oxford English Dictionary
شاعر ( یا ادیبی ) که قدر و ارزش کارش بقدر کافی شناخته نشده باشد.