• : تعریف: in phonetics, produced by the complete stoppage, then sudden forceful release of the breath, such as the sounds of the consonants "p," "b," and "t".
اسم ( noun )
• : تعریف: a plosive speech sound.
انگلیسی به انگلیسی
• (in phonetics) produced by stopping the air in the speech passage and suddenly releasing it (such as the sounds of the consonants "b," "p," and "t"); of or pertaining to speech sound produced by stopping the air in the speech passage and suddenly releasing it
پیشنهاد کاربران
در زبان شناسی مترادف صداهای stop مثل p t k d b g قرار داره به معنای انفجاری
plosive ( زبانشناسی ) واژه مصوب: انفجاری تعریف: همخوانی انسدادی که در تولید آن بست مجرای گفتار به طور کامل و ناگهانی باز و جریان هوای برونسو بهیک باره رها شود