در ایمونولوژی، PLG به پلاسمینوژن اشاره دارد، که پروتئینی است که در تنظیم لخته شدن خون و بهبود زخم نقش دارد. پلاسمینوژن توسط آنزیم هایی مانند فعال کننده پلاسمینوژن بافتی ( tPA ) که توسط سلول های اندوتلیال تولید می شود و فعال کننده پلاسمینوژن اوروکیناز ( uPA ) که توسط سلول هایی مانند نوتروفیل ها و ماکروفاژها تولید می شود، به پلاسمین تبدیل می شود.
... [مشاهده متن کامل]
پلاسمین یک پروتئاز است که می تواند پروتئین های ماتریکس خارج سلولی و لخته های فیبرین را تجزیه کند و همچنین در فعال شدن سایر پروتئازها و سیتوکین ها نقش دارد. پلاسمینوژن و پلاسمین در طیف وسیعی از فرآیندهای فیزیولوژیکی و پاتولوژیک از جمله رگزایی، بازسازی بافت، التهاب و سرطان نقش دارند.
... [مشاهده متن کامل]
پلاسمین یک پروتئاز است که می تواند پروتئین های ماتریکس خارج سلولی و لخته های فیبرین را تجزیه کند و همچنین در فعال شدن سایر پروتئازها و سیتوکین ها نقش دارد. پلاسمینوژن و پلاسمین در طیف وسیعی از فرآیندهای فیزیولوژیکی و پاتولوژیک از جمله رگزایی، بازسازی بافت، التهاب و سرطان نقش دارند.