palace

هر کدام از جهان ها سرا یا خانه یا منزل و یا قصر و کاخ جاودانه خود وی می باشند بهمراه مخلوقات غیر زنده و زنده نباتی و حیوانی و انسانی که هیچ چیز دیگری نیستند غیر از اجزای لاینفک یا جدائی ناپذیر خود وی. یک نکته بسیار مهم اینکه خدای حقیقی و واقعی در آفرینش اولیه محتوای هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی و مساوی و موازی و بیشمار با کمیت و کیفیت بهشت برین، هر کدام از ما افراد انسانی را به شکل خانواده ده عضوی مشتمل بر پنج مرد و پنج زن خودی و هرکدام را در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، توانائی، دانائی و هنرمندی آفریده و به هرکدام عشق و زندگی جاودانه اهداء نموده است. آن ده انسان های ملکوتی یا آسمانی در طول این سفر دایره وار دنیوی، مقطعی، نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان بین دو بهشت برین متوالی یعنی بین مبدء و معاد حقیقی و واقعی ( یعنی از دیدگاه علمی و نه دینی ) در طول هم و پشت سر همدیگر در ۱۰ عالم یا دنیا زیر سقف ۱۰ آسمان و روی ۱۰ کره زمین به ظهور و پیدایش نمیرسند بلکه در ۷ عالم یا دنیا زیر سقف ۷ آسمان و روی ۷ کره زمین. چرا؟ . ارائه یک پاسخ حقیقی به این سوال به عهده اندیشمندان و متفکرین و خیالپردازان پیرو ادیان ابراهیمی به بویژه پیرو دین اسلام که به آسمان ها و زمین های هفتگانه و هرآنچه که بین آنهاست، اعتقاد و ایمان دارند و استاد خود و خدا شناسی هم هستند و با قصر ها و کاخ های مجلل و با شکوه فرمانروایان و کوخ و کَپَر های ساخته شده از کاهگل بینوایان بخوبی آشنائی دارند.
قصر ها یا کاخ های ملکوتی یا آسمانی خانواده های ده عضوی هرکدام از افراد انسانی پنتاگونی شکل آفریده شده مشتمل بر پنج ویلای مجلل و شکوهمند با یک سالن مشترک مرکزی پنج ضلعی شکل مانند شبکه های تور های جدید بر روی دروازه های بازی فوتبال. هرکدام از ویلاها دارای در های خروجی و ورودی مستقل در پنج جهت به فضای بیرونی . نُه عضو دیگر خانواده های هر کدام از ما افراد انسانی در حال حاضر در آن قصر ها یا کاخ ها در کنار هم از مشاهده و تجربه عشق و زندگی روئیایی با کمیت و کیفیت بهشت برین مشغول و از توانائی و دانائی و هنرمندی و دانش کامل بر خوردارند تا لحظه ظهور و پیدایش هرکدام در دنیای خاص و ویژه دنیوی خویش. هر کدام از ما هم پس از مرگ به آنها می پیوندیم و از آن عشق و زندگی روئیایی با کمیت و کیفیت بهشت برین برخوردار می گردیم تا لحظه بسته شدن مجدد نطفه در رحم مادر و بیداری و تولد دوباره در همین دنیا در مداری برتر و آنهم بطور مطلق مستقل از کلیه پندار ها ، گفتار ها و رفتار های نیک و بد دنیوی و بدون کوچکترین تبعیض و استثنائی بین افراد انسانی . البته آن عشق و زندگی رویائی بموازات خواب سنگین، ژرف و شیرین نفس مجرد یعنی من در نفس مجرد یا من واحد و بیکران خدای حقیقی و واقعی و به کمک حواس و فهم و عقل بیکران وی در طی حالت برزخ مشاهده و تجربه خواهند گردید و نه از طریق قبض یا جدایی روح بطور دائم در لحظه مرگ از کالبد به اصطلاح مادی و معراج و صعود آن در قالبی مثالی یا خیالی به عالم میانی تحت عنوان برزخ و الا آخر. نتیجه اینکه : بینش، باور و تصویر وحیانی - دینی به شکل 《 دنیا - برزخ - آخرت 》 حقیقت ندارد، زیرا همانطور که بیان گردید، پایان عالم یا حالت برزخ برای هر فرد انسانی در طول این سفر دایره وار و تا پایان آن همیشه مصادف خواهد بود با بسته شدن مجدد نطفه در رحم مادر و بیداری و تولد دوباره در همین دنیا در مداری برتر و نه وقت رسیدن به معاد و برپائی قیامت کبری و فصل برداشت محصول در آخرت. یک نکته بسیار مهم دیگر در زمینه آفرینش این جهان و موجودات درون آن به امر و خواست خدای حقیقی و واقعی یا حکیم و دانشمند و توانمند و صانع مطلق و هدف از این آفرینش این است که دو داستان مبدئی و بنیادی ادیان ابراهیمی ( یهودیت و مسیحیت و اسلام ) یکی آفرینش شش روزه جهان و دیگری خلق بابا آدم و ننه حوا دو افسانه خیالی اوهامی بیش نبوده و نمی باشند، به این معنا که محتوای آن دو داستان از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی و از آسمان نازل نشده و در قالب وحی به گوش سر و دل سرایندگان ابلاغ نگردیده.
من عرفَ نفسه فقد عرفَ ربّه :
کدام انسان آئینی و دینی منجمله بنیانگذاران آئین ها و ادیان و مخترعین یوغ های سنگین و سبک شرایع آئینی و دینی از دیر باز تاکنون توانسته در میدان های خودشناسی، انسان شناسی و خدا شناسی به این حقیقت ژرف دست یابد که خود وی و هر فرد انسانی دیگر دارای ده بُعد نفسانی می باشد، مشتمل بر پنج من مردانه و پنج من زنانه بر رویهم؟ یکی تجربی و پدیدار شده یا فنومنی و نُه تا غیر تجربی و پدیدار نشده یا نوومنی.