اسم ( noun )
• (1) تعریف: (usu. pl.) the regions far from the capital or other population concentrations; hinterland.
• (2) تعریف: a foreign country.
outland
/ˈaʊˌtlænd//ˈaʊˌtlænd/
معنی: زمین های خارج از محوطه ملک، دور افتاده
معانی دیگر: (معمولا جمع) جا (های) دور افتاده، سرزمین (های) دور از دریا، دور دست، دور از دریا، (قدیمی) کشور خارجی، سرزمین بیگانه
بررسی کلمه
مترادف ها
زمین های خارج از محوطه ملک (اسم)
outland
دور افتاده (صفت)
away, recluse, outlying, faraway, outland, straggly, far-off, unfrequented
انگلیسی به انگلیسی
provinces, outlying areas; foreign country
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید