راه هوایی دهانی - حلقی ( اسم ) : لوله ای خمیده که برای قرار دادن در دهان بیمار بیهوش ( پشت زبان ) و ایجاد یک راه هوایی باز طراحی شده است.
( noun ) : a curved tube designed to be placed in the mouth of an unconscious patient, behind the tongue, to create a patent airway. ˌɔː. rəʊ. fəˈrɪn. dʒi. əl ˈeə. weɪ