[زمین شناسی] اولیوین، زبرجد - فرمول شیمیایی : (Mg,Fe)2[SiO4] - سیستم تبلور : ارترومبیک - رده بندی: سیلیکات - رخ: کامل - مطابق با سطح /001/، ناقص - مطابق با سطح /010/ - جلا: شیشه ای – چرب - شکستگی: صدفی - شفافیت: شفاف - نیمه کدر - نوع سختی: ترد - خاصیت مغناطیسی:پارامغناطیس - اشکال ظاهری : بلوری - آگرگات دانه ای - توده ای - ژیزمان : فراوان ; آلمان غربی، ایرلند شمالی، سوئد، فرانسه، روسیه و امریکا - خواص شیمیایی : محلول در HNO3 و مقدار Mg تحت تاثیر اسیدها کم می شود - ترکیب شیمیایی :MgO=23.41% FeO=41.71% SiO2=34.88% (خالص 1/1 = Mg / Fe) (سری ایزومورف فورستریت تافایالیت) - رنگ کانی :قرمز - سبز - قرمز خرمایی - سیاه - قهوه ای تیره - رنگ خاکه : سیاه - تفاوت با کانی های مشابه : سختی - چگالی - لومیناسانس - تشابه کانی شناسی :ویلمیت - تفروئیت - کریزوبریل - پاراژنز : فلوگوپیت- مگنتیت- آپاتیت- دیوپسید - منشا تشکیل :ماگمایی - پگماتیت ها ی بازیک - دگرگونی مجاورتی - آبرفت ها - متئوریت ها - شکل بلورها: سوزنی - محل پیدایش:چک واسلواکی - سایر ویژگی ها : اولیوین های Mnدار در صنعت کاربرد زیادی دارد - نام آن از واژه پریدو اخذ شده است - یکی از گروههای اصلی کانیهای سنگ ساز است که متعلق به نزوسیلیکاتها بوده و دارای انحلال جامد کاملی بین دو قطب فورستریت و فایالیت می باشد. این کانی در سنگهای آذرین فقیر از سیلیس (مثل بازالت، گابرو، تروکتولیت و پریدوتیت) تشکیل می شود. در برابر هوازدگی بسیار حساس بوده و به راحتی به سرپانتین تجزیه می شود.
