اسم ( noun )
• : تعریف: in law, a judgment entered against a plaintiff for failure to appear in court or take other actions required to prosecute a suit.
non prosequitur
(حقوق) حکم دادگاه علیه مدعی که در دادگاه غیبت دارد یا در انجام مراسم قانونی قصور می کند (.non pros هم می گویند)
بررسی کلمه
تخصصی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید