راه هوایی بینی حلقی ( اسم ) : لوله خمیده ای که در یکی از سوراخ های بینی بیمار بیهوش فرو داده می شود تا پشت زبان قرار گرفته و راه هوایی را باز نگه دارد.
( اسم ) لوله خمیده ای که در یکی از سوراخ های بینی بیمار بیهوش فرو داده می شود تا پشت زبان قرار گرفته و راه هوایی را باز نگه دارد.
( noun ) : a curved tube to be slotted down one nostril of an unconscious patient, to sit behind the tongue, to create a patent airway. ˌneɪ. zəʊ. fəˈrɪn. dʒi. əl ˈeə. weɪ