[زمین شناسی] سازند میلا (کامبرین میانی – اردویسین) ردیف های پیش رونده و گستردگی زیادی، در البرز، آذربایجان، ایران مرکزی و زاگرس دارد. سازند میلا را به 5 عضو تقسیم کرده اند : عضو 1: 189 متر دولومیت بدون فسیل همراه با میان لایه های مارنی و شیلی زردرنگ است. عضو 2: 89 متر سنگ آهک، لایه لایه، کمی ماسه ای به رنگ قهوه ای تا خاکستری تیره است که تناوب ناچیزی از مارن و آهک مارنی دارد. تریلوبیت، بازوپا و هیولیتیده فراوان ترین سنگواره های این عضو هستند. عضو 3: به عنوان بارزترین عضو این سازند، شامل 82 متر سنگ آهک دانه درشت روشن رنگ، بلورین گلوکونیت دار است. عضو 4: 96 متر سیلت سنگ، ماسه سنگ، سنگ آهک گلوکونی دار درشت دانه و مارن است که همچنان حاوی تریلوبیت ها و هیولیتیده کامبرین پسین است. عضو 5: 129 متر شیل بدون فسیل، ماسه سنگ و سنگ آهک های نازک لایه است که یک واحد ماسه سنگ کوارتزی سفید در قاعده آن وجود دارد. در میلا کوه (بُرش الگو) این عضو سنگواره ندارد ولی، در دیگر نقاط ایران، تعلق عضو 5 به زمان اردویسین حتمی است. لاسمی (1379) عضو 5 در دریایی به نسبت ژرف و در پنجه های زیردریایی و دشت حوضه ای نهشته شده است. دیگر سازند های پهنه رسوبی ساختاری البرز
