این اصطلاح معمولاً در ارگونومی یا فیزیولوژی استفاده می شود و به حداکثر فاصله ای اشاره دارد که دست می تواند به طور مؤثر و راحت بین انگشت شست و انگشتان دیگر باز شود و در عین حال قادر به گرفتن یک شیء باشد. این اندازه گیری برای طراحی ابزارها یا وسایل دستی بسیار مهم است.
