طبق متن دوم قانون اساسی USA امتیاز بسیار ویژه از اختیارهای ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا هست. قانون اساسی ایالات متحده آمریکا1976 - آخرین اصلاحیه دهم به ریاست جمهور ایالات متحده آمریکا اختیار داده در صورت تشخیص خود و در جهت حفظ منافع ملی، مصوبات کنگره ایالات متحده آمریکا را وتو نماید. روساء جمهور نیز بارها از این حق قانونی خود علیه کنگره استفاده کرده اند. اما این حق نیز محدود است . هرزمان ریاست جمهور یک مصوبه کنگره را وتو نماید، نمایندگان مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا و مجلس سنا ایالات متحده آمریکا می توانند در یک رای گیری مجدد و تصویب آن مصوبه با دو سوم آرا، وتوی ریاست جمهور را باطل اعلام کنند ودراین وضعیت: طرح قانونی کنگره لازم الاجراءخواهد شدو ریاست جمهور نمی تواند از اجراء آن سرباز زند. اما شیوه دیگری برای مخالفت با لوایح قانونی کنگره مستفادازقانون اساسی آمریکا ریاست جمهورباامتیازویژه خود ۱۰ روز وقت دارد برای نقض یانفیذ وتوشیح مصوبات کنگرهVetoنماید ودر این زمانفعلی انجام نشود, لایحه بصورت خود کار جنبه قضایی بخود میگیرد. ممکن است این فاصله 10روزه با آخرین روزهای دوره2 ساله کنگره مصادف شود و عمر کنگره پیش از پایان مهلت ۱۰ روزه به سرآید. درچنین صورتی رئیس جمهور جای استفاده از
( ( * وتو قضایی* ) ) [Legal Veto[1 از* وتو تاخیر*[Pocket Veto[2 استفاده می کند و عملاُ اعلام نظر خود را در خصوص لایحه مزبور به تاخیر می اندازد تا کنگره تعطیل شود. ویژگی عمده وتوی تاخیری این است که کنگره نمی تواند همانند وتوی قانونی با آراء دوسوم[3] خود وتوی رئیس جمهور را باطل اعلام نماید. بهمین دلیل در آخرین روزهای حیات کنگره، روسای جمهور از وتوی تاخیری بارها استفاده می کنند به این امید که در انتخابات بعد با کسب موفقیت بهتر در کنگره[4] به استفاده از وتو قضایی برای رد لوایح مزبور مجبور نشوند. بر اساس قوانین کنگره، هر لایحه قانونی که درزمان فعالیت2ساله کنگره به[5]تصویب نرسد، در دوره بعد کنگره باید از ابتدا فرایند قانونگذاری را طی نماید.
نگاه کنید⬇️
( ( * وتو قضایی* ) ) [Legal Veto[1 از* وتو تاخیر*[Pocket Veto[2 استفاده می کند و عملاُ اعلام نظر خود را در خصوص لایحه مزبور به تاخیر می اندازد تا کنگره تعطیل شود. ویژگی عمده وتوی تاخیری این است که کنگره نمی تواند همانند وتوی قانونی با آراء دوسوم[3] خود وتوی رئیس جمهور را باطل اعلام نماید. بهمین دلیل در آخرین روزهای حیات کنگره، روسای جمهور از وتوی تاخیری بارها استفاده می کنند به این امید که در انتخابات بعد با کسب موفقیت بهتر در کنگره[4] به استفاده از وتو قضایی برای رد لوایح مزبور مجبور نشوند. بر اساس قوانین کنگره، هر لایحه قانونی که درزمان فعالیت2ساله کنگره به[5]تصویب نرسد، در دوره بعد کنگره باید از ابتدا فرایند قانونگذاری را طی نماید.
نگاه کنید⬇️