labiodental

/ˌleɪbiːoʊˈdentl//ˈleɪbɪəʊˈdentl/

(آواشناسی) لبی - دندانی، لب و دندانی، صدای لبی - دندانی، لب و دندانی حرفی که با لب و دندان تلفظ شوند

بررسی کلمه

صفت ( adjective )

• : تعریف: articulated with the upper lip and lower front teeth touching, as the sounds in English of "f" and "v".

اسم ( noun )

• : تعریف: a labiodental sound.

• sound made using the lips and teeth (phonetics)
expressed by means of the lips and teeth (phonetics)

labiodental ( پزشکی - دندان پزشکی )
واژه مصوب: لَبی ـ دندانی
تعریف: مربوط به لب ها و دندان ها

- در علم آواشناسی:
صداهایی که از طریق استفاده از دندانهای بالا و لب پایین تولید میشود .
مثل : f , v