تحلیل موقعیت بین فردی: چارچوبی است که اغلب در روان شناسی و روان درمانی استفاده می شود و پویایی های بین افراد را با تمرکز بر خود، عاطفه ( هیجان ) ، ادراک و رفتار هر فرد در یک تعامل ویژه بررسی می کند. این شامل ارزیابی چگونگی تعامل و تفسیر این عوامل درونی و نشانه های اجتماعی بیرونی است و یک "امضای بین فردی" ایجاد می کند که الگوهای عملکرد و اختلال تنظیم بالقوه در روابط را آشکار می کند. این تحلیل با ارائه یک چارچوب انعطاف پذیر و ابعادی برای مفهوم سازی الگوهای ارتباطی فرد، به درک آسیب شناسی شخصیت، تشخیص مسائل در روان درمانی و توسعه استراتژی های بالینی مؤثر کمک می کند.
... [مشاهده متن کامل]
اجزای کلیدی تحلیل موقعیت بین فردی:
• نظام خود: بر تجربه و انگیزه های درونی فرد، به ویژه از نظر عاملیت ( سلطه ) و ارتباط ( گرمی یا ارتباط ) تمرکز می کند.
• عاطفه ( هیجان ) : تجربه هیجانی را تجزیه و تحلیل می کند، اغلب با استفاده از ابعاد ظرفیت ( مثبت یا منفی ) و برانگیختگی ( شدت ) .
• ادراک: بررسی می کند که افراد چگونه رفتارها، انگیزه ها و احساسات دیگران را در موقعیت تفسیر می کنند.
• رفتار: اعمال و پاسخ هایی را که افراد در یک زمینه بین فردی از خود نشان می دهند، مشاهده و درک می کند.
نحوه کاربرد
• شخصیت و آسیب شناسی روانی: این مدل به درک چگونگی بروز اختلال در تنظیم یا تحریف در چهار نظام به عنوان آسیب شناسی شخصیتی در موقعیت های بین فردی کمک می کند.
• عملکرد بالینی: درمانگران از آن برای مفهوم سازی مشکلات مراجعین، نظارت بر پیشرفت درمانی و درک پویایی بین مراجع و درمانگر استفاده می کنند.
• ارزیابی: این مدل یک چارچوب انعطاف پذیر برای ارزیابی های پایدار صفات و ارزیابی های پویای فرآیند فراهم می کند که اغلب توسط مدل سیرپیچیدگی بین فردی سازماندهی می شود.
• شناسایی "امضای بین فردی": با تجزیه و تحلیل الگوی هماهنگ انگیزه ها، ادراکات، احساسات و رفتارها، این تجزیه و تحلیل می تواند الگوهای ارتباطی منحصر به فرد فرد را آشکار کند.
هدف: منظور از تجزیه و تحلیل موقعیت بین فردی، ارائه یک چارچوب جامع و یکپارچه برای درک شخصیت، آسیب شناسی روانی و روان درمانی با ترکیب دیدگاه های عینی و ذهنی در مورد تعاملات بین افراد است
... [مشاهده متن کامل]
اجزای کلیدی تحلیل موقعیت بین فردی:
• نظام خود: بر تجربه و انگیزه های درونی فرد، به ویژه از نظر عاملیت ( سلطه ) و ارتباط ( گرمی یا ارتباط ) تمرکز می کند.
• عاطفه ( هیجان ) : تجربه هیجانی را تجزیه و تحلیل می کند، اغلب با استفاده از ابعاد ظرفیت ( مثبت یا منفی ) و برانگیختگی ( شدت ) .
• ادراک: بررسی می کند که افراد چگونه رفتارها، انگیزه ها و احساسات دیگران را در موقعیت تفسیر می کنند.
• رفتار: اعمال و پاسخ هایی را که افراد در یک زمینه بین فردی از خود نشان می دهند، مشاهده و درک می کند.
نحوه کاربرد
• شخصیت و آسیب شناسی روانی: این مدل به درک چگونگی بروز اختلال در تنظیم یا تحریف در چهار نظام به عنوان آسیب شناسی شخصیتی در موقعیت های بین فردی کمک می کند.
• عملکرد بالینی: درمانگران از آن برای مفهوم سازی مشکلات مراجعین، نظارت بر پیشرفت درمانی و درک پویایی بین مراجع و درمانگر استفاده می کنند.
• ارزیابی: این مدل یک چارچوب انعطاف پذیر برای ارزیابی های پایدار صفات و ارزیابی های پویای فرآیند فراهم می کند که اغلب توسط مدل سیرپیچیدگی بین فردی سازماندهی می شود.
• شناسایی "امضای بین فردی": با تجزیه و تحلیل الگوی هماهنگ انگیزه ها، ادراکات، احساسات و رفتارها، این تجزیه و تحلیل می تواند الگوهای ارتباطی منحصر به فرد فرد را آشکار کند.
هدف: منظور از تجزیه و تحلیل موقعیت بین فردی، ارائه یک چارچوب جامع و یکپارچه برای درک شخصیت، آسیب شناسی روانی و روان درمانی با ترکیب دیدگاه های عینی و ذهنی در مورد تعاملات بین افراد است