interpellate

/ɪnˈtɜːrpəleɪt//ɪnˈtɜːpəleɪt/

معنی: رسما سئوال کردن، استیضاح کردن

معانی دیگر: (رسما) مورد پرسش قرار دادن، (در مجلس برخی کشورها) بازخواست کردن (از اعضای دولت)

بررسی کلمه

فعل گذرا ( transitive verb )

حالات: interpellates, interpellating, interpellated
مشتقات: interpellant (n.), interpellator (n.)

• : تعریف: to subject (a government official) to formal questioning, as before a legislative body.

رسما سئوال کردن (فعل)

interpellate

استیضاح کردن (فعل)

interpellate

[حقوق] استیضاح کردن، سؤال کردن از وکیل توسط دادگاه

• formally question a government official

( of an ideology or discourse ) bring into being or give identity to ( an individual or category ) .
شکال دادن/ هویت بخشیدن