اسم ( noun )
• (1) تعریف: rude or impudent behavior or speech.
• مترادف: back talk, effrontery, guff, impertinence, impudence, lip, sass
• متضاد: respectfulness
• مشابه: audacity, contumely
• مترادف: back talk, effrontery, guff, impertinence, impudence, lip, sass
• متضاد: respectfulness
• مشابه: audacity, contumely
- The insolence with which he answered the police officer's questions only made the officer more suspicious of him.
[ترجمه سعید مجیدی] پاسخ گستاخانۀ او به افسر پلیس، فقط بدگمانی افسر را به خود بیشتر کرد.|
[ترجمه گوگل] وقاحتی که او به سوالات افسر پلیس پاسخ می داد فقط باعث شد افسر بیشتر به او مشکوک شود[ترجمه ترگمان] این گستاخی که او با آن پاسخ می داد سوالات افسر پلیس را بیش از پیش بدگمان می کرد
[ترجمه شما] ترجمه صحیح تر را بنویسید
• (2) تعریف: the quality or an act of being insolent.
• مترادف: discourtesy, effrontery, impertinence, impoliteness, impudence, incivility, pertness, rudeness, unmannerliness
• متضاد: courtesy, respectfulness
• مشابه: audacity, brazenness, cheek, contumely, disrespect, forwardness, gall, presumption
• مترادف: discourtesy, effrontery, impertinence, impoliteness, impudence, incivility, pertness, rudeness, unmannerliness
• متضاد: courtesy, respectfulness
• مشابه: audacity, brazenness, cheek, contumely, disrespect, forwardness, gall, presumption