imprecate

/ˈɪmprɪkeɪt//ˈɪmprɪkeɪt/

معنی: نفرین کردن، لعنت کردن، التماس کردن

معانی دیگر: دعای ناخیر کردن

بررسی کلمه

فعل گذرا ( transitive verb )

حالات: imprecates, imprecating, imprecated
مشتقات: imprecatory (adj.), imprecator (n.)

• : تعریف: to invoke (a curse, disaster, or the like) on another.
• مشابه: anathematize, curse

نفرین کردن (فعل)

curse, cuss, anathematize, beshrew, imprecate

لعنت کردن (فعل)

damn, anathematize, beshrew, imprecate

التماس کردن (فعل)

beseech, imprecate, solicit, supplicate, obtest, prig

• curse, place a curse upon

✍ توضیح: To wish or pray for harm or misfortune to come to someone 🙏😡
🔍 مترادف: Curse
✅ مثال: He imprecated his rival after losing the competition.