Hart - Celler: این واژه به قانون مهاجرت و ملیت سال 1965 ( Immigration and Nationality Act of 1965 ) در ایالات متحده اشاره دارد که به نام دو حامی اصلی آن در کنگره، سناتور فیلیپ هارت ( Philip Hart ) از میشیگان و نماینده کنگره ایمانوئل سلر ( Emanuel Celler ) از نیویورک نام گذاری شده است. این قانون یکی از مهم ترین و تأثیرگذارترین قوانین مهاجرتی در تاریخ ایالات متحده است و تغییرات بنیادی در سیاست مهاجرتی این کشور ایجاد کرد.
... [مشاهده متن کامل]
قبل از Hart - Celler چه بود؟ پیش از این قانون، سیستم مهاجرتی آمریکا براساس سهمیه های مبدأ ملی ( National Origins Quotas ) بود. این سیستم که در دهه 1920 وضع شده بود بسیار به نفع مهاجران اروپای غربی و شمالی بود و ورود مهاجران آسیا، آفریقا و اروپای جنوبی و شرقی را به شدت محدود می کرد. هدف اصلی این سهمیه ها حفظ ترکیب جمعیتی موجود ایالات متحده در آن زمان بود.
تغییرات کلیدی که Hart - Celler ایجاد کرد:
الف - حذف سهمیه های مبدأ ملی: مهم ترین و بنیادی ترین تغییر، لغو سیستم سهمیه های مبدأ ملی بود. این کار باعث شد که تبعیض نژادی و ملیتی در سیاست مهاجرت آمریکا پایان یابد.
ب - معرفی سیستم ترجیحی: این قانون به جای سهمیه های ملی، سیستمی مبتنی بر ترجیحات ( preferences ) را معرفی کرد. این ترجیحات بر دو پایه اصلی استوار بودند:
ج - اتحاد خانواده ( Family Reunification ) : این قانون به شهروندان آمریکایی و مقیمان دائم ( دارندگان گرین کارت ) اجازه داد تا اعضای نزدیک خانواده خود ( همسر، فرزندان، والدین و خواهر/برادر ) را برای مهاجرت حمایت مالی کنند. این ترجیح بیشترین تعداد ویزا را به خود اختصاص می داد.
د - مهارت های شغلی ( Skilled Labor ) : این ترجیح به افرادی داده می شد که دارای مهارت های خاص و مورد نیاز اقتصاد آمریکا بودند.
ه - محدودیت سهمیه منطقه ای/هم کره ای: برای اولین بار محدودیت هایی برای تعداد کل مهاجرانی که می توانستند از هر کشور وارد شوند، و همچنین سهمیه های کلی برای مهاجرت از نیم کره های شرقی و غربی تعیین شد.
تأثیرات Hart - Celler:
الف - تغییر چشم انداز جمعیتی آمریکا: این قانون، سریع ترکیب جمعیتی ایالات متحده را تغییر داد. با حذف سهمیه های نژادی، مهاجرت از آسیا، آمریکای لاتین و آفریقا به طور چشمگیری افزایش یافت و تنوع فرهنگی و نژادی آمریکا را بیشتر کرد.
ب - افزایش مهاجرت مبتنی بر خانواده: تأکید بر اتحاد خانواده منجر به مهاجرت زنجیره ای شد، جایی که یک مهاجر اولیه می تواند چندین عضو خانواده خود را به آمریکا بیاورد.
ج - پیامدهای ناخواسته: برخی منتقدان استدلال می کنند که این قانون منجر به افزایش مهاجرت غیرقانونی نیز شد زیرا محدودیت های کلی تعداد مهاجران اعمال شد درحالی که تقاضا برای مهاجرت بسیار بالا بود.
در مجموع قانون Hart - Celler نقطۀ عطفی در تاریخ مهاجرت آمریکا بود که به تبعیض های آشکار نژادی پایان داد و مسیر را برای شکل گیری آمریکای چندفرهنگی و متنوعی که امروز می شناسیم هموار ساخت. این قانون هنوز هم پایه و اساس بسیاری از سیاست های مهاجرتی فعلی ایالات متحده را تشکیل می دهد.
... [مشاهده متن کامل]
قبل از Hart - Celler چه بود؟ پیش از این قانون، سیستم مهاجرتی آمریکا براساس سهمیه های مبدأ ملی ( National Origins Quotas ) بود. این سیستم که در دهه 1920 وضع شده بود بسیار به نفع مهاجران اروپای غربی و شمالی بود و ورود مهاجران آسیا، آفریقا و اروپای جنوبی و شرقی را به شدت محدود می کرد. هدف اصلی این سهمیه ها حفظ ترکیب جمعیتی موجود ایالات متحده در آن زمان بود.
تغییرات کلیدی که Hart - Celler ایجاد کرد:
الف - حذف سهمیه های مبدأ ملی: مهم ترین و بنیادی ترین تغییر، لغو سیستم سهمیه های مبدأ ملی بود. این کار باعث شد که تبعیض نژادی و ملیتی در سیاست مهاجرت آمریکا پایان یابد.
ب - معرفی سیستم ترجیحی: این قانون به جای سهمیه های ملی، سیستمی مبتنی بر ترجیحات ( preferences ) را معرفی کرد. این ترجیحات بر دو پایه اصلی استوار بودند:
ج - اتحاد خانواده ( Family Reunification ) : این قانون به شهروندان آمریکایی و مقیمان دائم ( دارندگان گرین کارت ) اجازه داد تا اعضای نزدیک خانواده خود ( همسر، فرزندان، والدین و خواهر/برادر ) را برای مهاجرت حمایت مالی کنند. این ترجیح بیشترین تعداد ویزا را به خود اختصاص می داد.
د - مهارت های شغلی ( Skilled Labor ) : این ترجیح به افرادی داده می شد که دارای مهارت های خاص و مورد نیاز اقتصاد آمریکا بودند.
ه - محدودیت سهمیه منطقه ای/هم کره ای: برای اولین بار محدودیت هایی برای تعداد کل مهاجرانی که می توانستند از هر کشور وارد شوند، و همچنین سهمیه های کلی برای مهاجرت از نیم کره های شرقی و غربی تعیین شد.
تأثیرات Hart - Celler:
الف - تغییر چشم انداز جمعیتی آمریکا: این قانون، سریع ترکیب جمعیتی ایالات متحده را تغییر داد. با حذف سهمیه های نژادی، مهاجرت از آسیا، آمریکای لاتین و آفریقا به طور چشمگیری افزایش یافت و تنوع فرهنگی و نژادی آمریکا را بیشتر کرد.
ب - افزایش مهاجرت مبتنی بر خانواده: تأکید بر اتحاد خانواده منجر به مهاجرت زنجیره ای شد، جایی که یک مهاجر اولیه می تواند چندین عضو خانواده خود را به آمریکا بیاورد.
ج - پیامدهای ناخواسته: برخی منتقدان استدلال می کنند که این قانون منجر به افزایش مهاجرت غیرقانونی نیز شد زیرا محدودیت های کلی تعداد مهاجران اعمال شد درحالی که تقاضا برای مهاجرت بسیار بالا بود.
در مجموع قانون Hart - Celler نقطۀ عطفی در تاریخ مهاجرت آمریکا بود که به تبعیض های آشکار نژادی پایان داد و مسیر را برای شکل گیری آمریکای چندفرهنگی و متنوعی که امروز می شناسیم هموار ساخت. این قانون هنوز هم پایه و اساس بسیاری از سیاست های مهاجرتی فعلی ایالات متحده را تشکیل می دهد.