اسم ( noun )
• (1) تعریف: a floor plan of a building.
• (2) تعریف: a basic or first plan.
ground plan
/ˈɡraʊndˈplæn//ɡraʊndplæn/
معنی: شالوده، طرح عمومی، نقشهای که همتراز زمین باشد، طرح اساسی
معانی دیگر: نقشه ی ساختمان، (نقشه) تصویر افقی
بررسی کلمه
مترادف ها
شالوده (اسم)
base, sole, skeleton, infrastructure, kernel, foundation, texture, pedestal, ground plan
طرح عمومی (اسم)
ground plan
نقشهای که همتراز زمین باشد (اسم)
ground plan
طرح اساسی (اسم)
ground plan
تخصصی
انگلیسی به انگلیسی
you can refer to a basic plan for future action as a ground plan.
پیشنهاد کاربران
طرح اولیه
نقشه اولیه
نقشه همکف
نقشه همکف
نقشه ساختمان
The civil engineer draw a ground plan of bulding.
نقشه که هم سطح زمین باشد یعنی کد ارتفاعی آن0:0میباشد