[روانپزشکی] گشتالت درمانی. شکلی از درمان است که بر اصول روانشناسی ادراک و پدیده شناسی استوار است. بنابراین، گشتالت درمانی بر دنیای نمودی فرد و بر افکار و احساسات او، آنطور که در مکان و زمان بلا فصل او تجربه می شوند، تمرکز دارد و به تاریخچه توجه ای ندارد. از این رو، در این شیوه درمانی به مسایلی نظیر این که فرد چگونه بدان حالت در آمده است، یا دلیل انجام کار هایش چه بوده است و یا فردا چه خواهد کرد و چه پیش خواهد آمد، توجهی نمی شود و مشکلات آگاهی و کل نفس در ارتباط خلاق با محیط مورد تأکید است. معمولأ گشتالت درمانی به «تمرکز درمانی» هم مشهور است. زیرا هدفش آن است که به فرد کمک کند که به تجربه اش از طریق آگهیش بیفزاید و به تجارب و تلاشهای ناکام کننده ای که این آگاهی را سد و متوقف می کنند واقف شوند.
انگلیسی به انگلیسی
• method of psychological therapy emphasizing the current experiences of the patient rather than the past
