[زمین شناسی] استوای زمین پیمایشی استوای ژئودتیک، دایره ای بر روی یک کره وار در میان قطبهای گردش آن و نقاط اتصالی عرض جغرافیایی صفر درجه زمین پیمایشی. سطح آن، که حاوی مرکز کره وار است و به محور آن عمود می باشد، کره سماوی را در خطی که با استوای سماوی مطابقت دارد، به خاطر اینکه محور کره وار از نظر تعریفی با محور گردش زمین موازی است، قطع می کند. مقایسه شود با: استوای نجومی.
