پروژه جمینی ( IPA : / ˈ dʒ ɛ m ɪ n i / ) دومین برنامه پرواز فضایی انسانی ناسا بود . جمینی که بین پروژه های مرکوری و آپولو انجام شد ، در سال 1961 آغاز شد و در سال 1966 به پایان رسید. فضاپیمای جمینی دارای یک خدمه دو فضانورد بود. ده خدمه Gemini و 16 فضانورد منفرد در طی سال های 1965 و 1966 در ماموریت های مدار پایین زمین ( LEO ) پرواز کردند.
... [مشاهده متن کامل]
هدف جمینی توسعه تکنیک های سفر فضایی برای پشتیبانی از ماموریت آپولو برای فرود فضانوردان بر روی ماه بود. با انجام این کار، به ایالات متحده این امکان را داد که با نشان دادن: استقامت ماموریت تا کمتر از 14 روز، بیشتر از هشت مورد، به برتری در توانایی پروازهای فضایی انسانی که اتحاد جماهیر شوروی در سال های اولیه مسابقه فضایی به دست آورده بود ، برسد و غلبه کند. روزهای مورد نیاز برای سفر رفت و برگشت به ماه ؛ روش های انجام فعالیت های خارج از خودرو ( EVA ) بدون خستگی؛ و مانورهای مداری لازم برای رسیدن به میعادگاه و اتصالبا یک فضاپیمای دیگر این امر آپولو را آزاد گذاشت تا بدون صرف زمان برای توسعه این تکنیک ها، ماموریت اصلی خود را دنبال کند.
تمام پروازهای جمینی از لانچ مجتمع 19 ( LC - 19 ) در ایستگاه نیروی هوایی کیپ کندی در فلوریدا انجام شد. پرتابگر آنها جمینی– تیتان II بود که یک موشک بالستیک بین قاره ای اصلاح شده ( ICBM ) بود. [توجه 1] Gemini اولین برنامه ای بود که از مرکز کنترل ماموریت جدید در مرکز فضاپیمای سرنشین دار هیوستون برای کنترل پرواز استفاده کرد. [یادداشت
... [مشاهده متن کامل]
هدف جمینی توسعه تکنیک های سفر فضایی برای پشتیبانی از ماموریت آپولو برای فرود فضانوردان بر روی ماه بود. با انجام این کار، به ایالات متحده این امکان را داد که با نشان دادن: استقامت ماموریت تا کمتر از 14 روز، بیشتر از هشت مورد، به برتری در توانایی پروازهای فضایی انسانی که اتحاد جماهیر شوروی در سال های اولیه مسابقه فضایی به دست آورده بود ، برسد و غلبه کند. روزهای مورد نیاز برای سفر رفت و برگشت به ماه ؛ روش های انجام فعالیت های خارج از خودرو ( EVA ) بدون خستگی؛ و مانورهای مداری لازم برای رسیدن به میعادگاه و اتصالبا یک فضاپیمای دیگر این امر آپولو را آزاد گذاشت تا بدون صرف زمان برای توسعه این تکنیک ها، ماموریت اصلی خود را دنبال کند.
تمام پروازهای جمینی از لانچ مجتمع 19 ( LC - 19 ) در ایستگاه نیروی هوایی کیپ کندی در فلوریدا انجام شد. پرتابگر آنها جمینی– تیتان II بود که یک موشک بالستیک بین قاره ای اصلاح شده ( ICBM ) بود. [توجه 1] Gemini اولین برنامه ای بود که از مرکز کنترل ماموریت جدید در مرکز فضاپیمای سرنشین دار هیوستون برای کنترل پرواز استفاده کرد. [یادداشت