[زمین شناسی] نظریة مجموعه های فازی اولین بار توسط پروفسور عسکرزاده 1965 عرضه شد، این نظریه از زمان ارایة آن تاکنون، گسترش و بسط زیادی یافته و کاربردهای گوناگونی در زمینه های مختلف پیدا آرده است. به طور خلاصه، نظریة مجموعه های فازی فرضیه ای برای اقدام در شرایط عدم اطمینان است. این نظریه قادر است بسیاری از مفاهیم و متغیرها و سیستم هایی را که نادقیق و مبهم هستند (چنانچه در عالم واقع اکثراً چنین است) صورت بندی ریاضی ببخشد و زمینه را برای استدلال، استنتاج، کنترل و تصمیم گیری در شرایط عدم اطمینان فراهم آورد.
