( فعل لازم، عامیانه ) مِن مِن کردن، ناشمرده و نامعلوم حرف زدن؛ به لکنت افتادن در سخن خود
تلفظ: فامفِر ( FUM - fuh )
فرم ها: fumfer, phumpher
ریشه شناسی: احتمالا برگرفته از واژه fonfn در زبان ییدیش به معنای تودماغی حرف زدن ( شاید تقلیدی باشد ) در ترکیب با پسوند er
... [مشاهده متن کامل]
با فرم های انگلیسی همچنین مقایسه کنید با واژه fonfer در زبان ییدیش به معنای آدم لاف زن، فخرفروش که ممکن است از واژه fanfaron در زبان لهستانی یا واژه fanfaron در زبان روسی با همین معانی نشأت گرفته باشد که ریشه هر دو، واژه فرانسوی fanfaron است.
منبع: Oxford English Dictionary
تلفظ: فامفِر ( FUM - fuh )
فرم ها: fumfer, phumpher
ریشه شناسی: احتمالا برگرفته از واژه fonfn در زبان ییدیش به معنای تودماغی حرف زدن ( شاید تقلیدی باشد ) در ترکیب با پسوند er
... [مشاهده متن کامل]
با فرم های انگلیسی همچنین مقایسه کنید با واژه fonfer در زبان ییدیش به معنای آدم لاف زن، فخرفروش که ممکن است از واژه fanfaron در زبان لهستانی یا واژه fanfaron در زبان روسی با همین معانی نشأت گرفته باشد که ریشه هر دو، واژه فرانسوی fanfaron است.
منبع: Oxford English Dictionary