[زمین شناسی] نامی که توسط ای. جی. ورنر در سال های دهه 1790 برای گروه یا دسته ای از سنگها استفاده شد که عمدتاً شامل سنگهای بوضوح چینه بندی شده نسبتاً هموار فسیلی دار است (و سنگهای نفتگیری همراه خاص) و آنهایی که قبلاً این باور در مورد آنها وجود داشت که نشان دهنده تظاهر یافت کوه ها از زیر اقیانوس پس رونده، به همراه فرآورده های فرسایش حاصل که بر روی یال های کوهستانی ته نشین می شوند. سنگها، به دنبال سری های تدریجی آمده و شامل کل مجموعه چینه ها از دوونین تا ترشیاری می شوند. ریشه کلمه: آلمانی. لایه، چینه، رگه یا طبقه هموار. مترادف: ثانویه.
