[زمین شناسی] نشست گسله یک فرورفتگی کوچک احاطه شده در امتداد یک گسل فعال یا جدید. این فرورفتگی توسط حرکت تفریقی بین بخش ها و بلوک های درون منطقه گسله یا بوسیله تابیدگی و کج شدگی همراه با جابجایی تفریقی در امتداد گسل، حاصل شده و تشکیل یک برکه فرونشسته را می دهد. این اصطلاح توسط لاوسون و همکاران معرفی شد. (ص 33، 1908). مترادف: فرورفتگی یا نشست (زمین شناسی ساختمانی).
