[زمین شناسی] شکافه انبساطی در سنگ شناسی، یکی از سامانه های درزه و شکاف که درون فلدسپات و سایر کانی های مجاور بلورهای اولیوینی که بوسیله سرپانتین جایگزین شده اند، به طور نامنظم پراکنده می شوند. دگرسانی اولیوین به سرپانتین شامل افزایش قابل توجه در حجم است و تنش هایی که بدین طریق تولید می شوند بوسیله شکاف خوردگی کانی های مجاور رها می شوند. این پدیده در نوریت و گابرو رایج می باشد. (تیرل 1950).