exonym

2 - ( فرهنگی و تاریخی ) : این واژه ها اغلب به دلایل تاریخی، استعمار، یا تفاوت های تلفظی شکل گرفتن. گاهی هم به خاطر دشواری در تلفظ نام های محلی، یا ترجمه ی معنایی اون ها.
3 - ( تقابل با Endonym ) : نقطه ی مقابل Exonym، واژه ی Endonym هست—یعنی نامی که خود مردم یک منطقه یا گروه برای خودشون استفاده می کنن.
🔹 مثال ها:
“Germany” is the English exonym for “Deutschland. ” �Germany� نام خارجی انگلیسی برای �Deutschland� است.
“Florence” is an exonym; Italians call the city “Firenze. ” �Florence� یک نام بیگانه است؛ ایتالیایی ها این شهر را �Firenze� می نامند.
Exonyms often reflect historical relationships or linguistic adaptations. نام های بیگانه اغلب بازتابی از روابط تاریخی یا سازگاری های زبانی هستن.
🔹 مترادف ها: foreign name – non - native designation – external label – xenonym
🔹 متضادها: endonym – autonym – native name – self - designation
🔹 ریشه شناسی: از یونانی exo - به معنای "بیرون" - onym به معنای "نام" اولین بار در دهه ی ۱۹۵۰ توسط جغرافی دان استرالیایی Marcel Aurousseau استفاده شد.
🔹 نکته ی فرهنگی: وجود Exonymها نشونه ی تلاقی فرهنگ ها، استعمار، یا ترجمه های تاریخیه. گاهی این نام ها بار معنایی مثبت یا منفی دارن—مثل Gypsy که امروزه به جای اون از Roma استفاده می شه چون اولی بار تبعیض آمیز داره.

📂 مثال:
🔘 synonym: a “name” sharing the same meaning as another
🔘 antonym: a “name” meaning the opposite of another
🔘 homonym: a “name” spelled or pronounced the same but differing in meaning
🔘 acronym: a “name” formed from initial letters
🔘 pseudonym: a false or assumed “name”
🔘 anonymous: without any known “name”
🔘 eponym: a “name” derived from a person, place, or thing
🔘 eponymous: referring to someone who gives their “name” to something
🔘 patronymic: a “name” derived from one’s father or ancestor
🔘 toponym: a “name” derived from a place
🔘 exonym: a “name” given by outsiders
🔘 endonym: a “name” used by locals for their place
🔘 heteronym: a “name” spelled like another but pronounced differently
🔘 metonym: a “name” used to stand for something related
🔘 anonym: a hidden or unknown “name”