[زمین شناسی] کم اکسیژن، احیا کننده الف) تعلق داشتن به محیطی با چرخش محدود و ساکن یا شرایط بی هوازی، مثلاً یک آبدره یا یک حوضه نسبتاً جدا شده یا محصور که دارای آب های قاعده ای مسموم می باشد. همچنین متعلق بودن به موادی (مانند رسوبات سیاه آلی و گل های سولفید هیدروژنی) که در چنین محیطی ته نشین شده اند و همچنین به فرآیند ته نشینی چنین موادی گویند (مثلاً در دریای سیاه). ب) تعلق داشتن به رخساره سنگی که شامل شیل های سیاه و رسوبات گرافیکی از انواع مختلف است. ریشه کلمه: یونانی: مساعد، مطلوب.
