euripides

تبار و زندگانی
اوریپیدس به سال ۴۸۰ یا ۴۸۴ و نیز به قولی ۴۸۵ ق. م تولد یافت و در سال ۴۰۶ یا ۴۰۷ ق. م در مقدونیه بدرود حیات گفت. پدرش منه سارکید از ثروتمندان شهر فولا و مادرش را اگر چه آریستوفانس کینه توزانه دوره گرد معرفی می نماید، لیکن از خاندانی بزرگ بود. اوریپیدس از تربیت بالایی برخودار و تحت تعلیم آناکساگوراس و پرودیکوس بوده و علاقه وافری به مطالعه مسائل فلسفی داشت. لیکن با تمام این احوال به شعر و تئاتر روی آورد. به قول ویل دورانت وی �اولین شارمندی بود که در یونان کتابخانه بزرگی برای خود فراهم کرد. � اوریپیدس در ۲۵ سالگی به نویسندگی روی آورد و مدت پنجاه سال به نوشتن ادامه داد و ۲۲ بار در جشن های دیونوسیوس شرکت کرد و پنج و به قولی چهار مرتبه رتبه اول مسابقات را به خود اختصاص داد و نخستین جایزه را در سال ۴۴۱ ق. م ربود. آریستوفانس از جمله کسانی بود که افکار الحادی اوریپیدس را حتی پس از مرگ وی مورد حمله و انتقاد قرار داد. به گونه ای که به قول ویل دورانت، اوریپیدس �در حدود سال ۴۱۰ ق. م به الحاد متهم شد و اندکی پس از آن، هوگیائونون تهمت دیگری بر او وارد کرد که قسمت عمدهٔ دارایی وی را به خطر می افکند. � سرانجام اوریپیدس در سال ۴۰۸ ق. م دعوت آرخلائوس پادشاه مقدونیه را پذیرفت و در آنجا مورد عزت و احترام فراوانی واقع شد. در همان جا نیز نمایشنامه ای تحت عنوان آرخلائوس به رشته تحریر درآورد. وی در شهر پلا نیز دو نمایشنامه با عناوین ایفیگینیا در آولیس و باکخای نگاشت که پس از مرگش توسط پسرش به اجرا درآمده، جایزه دیونوسیوس را به خود اختصاص دادند. اوریپیدس هجده ماه پس از ورود به پلا درگذشت. پس از اوریپیدس دوران طلایی تراژدی رو به زوال گذاشت. البته پس از وی نمایشنامه نویسانی نسبتاً ً قوی پای بر عرصهٔ تراژدی نهادند. لیکن همچون سه تراژدی نویس بزرگ، آیسخولوس، سوفوکلس، اوریپیدس] موفقیتی حاصل نکردند. تا آنجا که در سال ۳۵۰ ق. م در اعیاد و جشن ها، مسابقه تراژدی برگزار نمی شد و این رشته که دارای مقررات و قوانین فنی سخت و نیز جنبه شدید مذهبی می بود، جای خود را به شعبه دیگری از درام، یعنی کمدی واگذار کرد که فاقد چنین قوانینی بود. در واقع باید گفت حیات کمدی یونان مدیون افکار و مبارزات اوریپیدس است. بدان گونه که در تاریخ تئاتر اروپا آمده است: �بدون او رشد کمدی سنتی یونان امکان پذیر نبود. �
5th - century BC Athenian playwright
Euripides ( /jʊəˈrɪpɪdiːz/; Ancient Greek: Eὐριπίδης Mνησαρχίδου Φλυεύς, romanized: Eurīp�dēs Mnēsarch�dou Phlye�s, pronounced [eu̯. riː. p�. dɛːs]; c.  480 – c.  406 BC ) was a tragedian of classical Athens. Along with Aeschylus and Sophocles, he is one of the three ancient Greek tragedians for whom any plays have survived in full. Some ancient scholars attributed ninety - five plays to him, but the Suda says it was ninety - two at most. Of these, eighteen or nineteen have survived more or less complete ( Rhesus is suspect ) . There are many fragments ( some substantial ) of most of his other plays. More of his plays have survived intact than those of Aeschylus and Sophocles together, partly because his popularity grew as theirs declined—he became, in the Hellenistic Age, a cornerstone of ancient literary education, along with Homer, Demosthenes, and Menander.