[زمین شناسی] مشخص، قابل تشخیص به بافت یک سنگ گویند (خصوصاً یک سنگ آذرین) که در آن کانی ها دارای شکل و اندازه قابل شناسایی می باشند. این اصطلاح دربرگیرنده هر دو بافت درشت بلورین و ریزبلورین می باشد. این اصطلاح اولین بار توسط زیرکل به آلمانی به شکل eudiagnostisch استفاده شد. متضاد: acliagnosic غیرقابل تشخیص یا شناسایی.
