[زمین شناسی] اپی دیاژنز اصطلاحی که Fairbridge (1967) برای فاز نهایی ظهور دیاژنز بکار برد که در آن رسوبات طی و بعد از بالا آمدگی یا پیدایش اما قبل از فرسایش سنگ شده اند. مشخصه اپی دیاژنز، اصلاح یا تغییر محلولهای فسیل (توسط نفوذ عمیق و حرکت رو به پایین آبهای زیرزمینی) و اعمال مجدد شرایط اکسیداسیون نزدیک سطح زمین است. زونی که در آن فرایندهای هوازدگی غالب است، شرایط به زون صفر نزدیک می شود و هم ارز دیاژنز پسین است. نیز ببینید: syndiagenesis؛ anadiagenesis. مقایسه شود با: epi-genesis. صفت: epidiagenetic.
