embedded

از سویی نیز " تعبیه" واژه عربی است که بهتر است از توانایی زبان پارسی بهره ببریم. "مستقر" کاربردهای فراوانی دارد و بهتر است که از پراکندگی معنایی بپرهیزیم. "مستتر و نهفته" چندان بازگوکننده معنای واژه نیست چون این واژه به انجام دادن کاری اشاره می کند. برابرهای دیگر نیز هر کدام به همین گونه اگرچه می توانند درخور باشند ولی هر کدام اشکالات اینچنینی دارند.
پیشنهادبنده برای برابر پارسی واژه "تعبیه" یا "Embedded" واژه ایرانی و تبارمندِ �درنشانده یا درنشانیده� از مصدر "درنشاندن" است.
درنشانی؛ درنشان کردن؛ درنشان ( امر ) و . . . از دیگر حالات این مصدر هستند
درنشاندن. [ دِ ن ِ دَ ] ( مص مرکب ) نشاندن. قرار دادن. || بسختی فروبردن. استوار کردن. فرو بردن با زخم و ضرب چیزی را در چیزی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) . هصهصة. ( از منتهی الارب ) : || نشاندن و نهادن ، مانند نگینه و یاقوت و امثال آن در انگشتری و غیره. ( آنندراج ) . جای دادن ، چنانکه نگین را در انگشتری. مرصع کردن. سوار کردن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) . دانه نشان کردن. ترصیع کردن : ترصیع؛ درنشاندن جواهر و غیر آن به تاج یا کمر یا غیر آن. درنشاندن گوهر به چیزی. جواهر درنشاندن. ( دهار ) . تسلیس ؛ درنشاندن جواهر و ترکیب دادن زیور غیر شبه را. ترکیب ؛ درنشاندن چیزی در چیزی. ( از منتهی الارب ) . بر هم سوار کردن دو چیز. || غرس. کاشتن :
درختی که تلخ است وی را سرشت
گرش درنشانی به باغ بهشت.
بر اندازه ٔ رستم و رخش ساز
به بن درنشان تیغهای دراز.
فردوسی.
یکی مرد را شاه از ایران بخواند
که از ننگ مارا بخوی درنشاند.
فردوسی.
همی تیر پیکان بر او برنشاند
چو شد راست پرها بدو درنشاند.
فردوسی.
سه پرّ و دو پیکان بدو درنشان
نمودم ترا از گزندش نشان.
فردوسی.
من به مشتی چو چکندر سی و دو دندانت
درنشانم به دو لب چون به دو باتنگان سیر.
سوزنی.