[زمین شناسی] طیف، پرتوی ای - (بلورشناسی): در یک بلور تک محوری، پرتوی نور که در سطحی مرتعش می شود که حاوی محور نوری است و با پیناکوئید زاویه می سازد و سرعت یا شکست آن به سرعت یا شکست پرتوی O می رسد. (زمانی که زاویه به سمت صفر میل می کند). شعاع غیرعادی - مقایسه شود با: شعاع یا پرتوی O. - شعاعی - (دیرین شناسی): شعاع شکمی چپی در خارپوستان که بصورت ساعتگرد از شعاع D قرار گرفته است، وقتی که خارپوست از طرف به سوی دهانی، مشاهده شود. برابر با آمبولاکرام II در سامانه لونین. -
