[زمین شناسی] زغال سنگ بدبو الف) یک هیدروکربن انعطاف پذیر با حالت کشسانی ضعیف به رنگ زرد یا خاکستری مایل به سبز که با یک بوی به شدت متعفن می سوزد و از ملیلی، سیسیل و نهشته های لیگنیت خاصی در آلمان بدست می آید. (راینس 1945) نیز ببینید: زغال کلروفیل. ب) یک زغال سنگ ساپروپلی در رده لیگنیت که از نهشته های دیاتومه ای تشکیل شده تحت شرایط غیرهوازی حاصل شده است. به راحتی می سوزد و بوی بدی از خود ساطع می کند. این هیدروکربن در سنگ آهکها و لیگنیتهای ترشیاری یافت می شود. مترادف: ساپروپول دیاتومه.