dogma

خود من معتقدم ( البته فارغ از هر نوع تعصب و جزم اندیشی ) که منظور آن خردمندان گمنام از بیان این عبارت، حالت دوم بوده است.
اگر به معانی ژرف نهفته در پشت پرده ظاهر واژه های معمائی و راز آلود از قبیل دهّر و جهود و پیام آسمانی هفت سین و دو واژه ترکیبی - اوستائی؛ یکی خویدوده و دیگری آژیدهاک به شکل آژی ده اکه، نگاهی ژرف و نو بیفکنیم، آنگاه شاید این حقیقت ژرف و ماورائی بر خود ما ایرانیان امروز و آینده به شکل زیر فاش گردد:
از دیدگاه آن خردمندان گمنام ( شاید فرا زمینی های حقیقی و واقعی ) در اعصار دور دست تاریخ فراباستان ( قبل از تولد نوح یا نوآه و پیدایش خطوط میخی سه گانه سومری و ایلامی و اوگاریتی و هیروگلیف مصریان ) هرکدام از ما افراد انسانی در آفرینش ازلی یا اولیه این گیتی، کیهان یا این جهان در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین، به شکل خانواده های ده عضوی مشتمل بر پنج مرد و پنج زن خودی و یا به بیانی دیگر هرکدام بصورت پنج زوج مختلط ( سه زوج غیر همجنس یا هترو و دو زوج همجنس یا همو ) مشتمل بر ده نیمزوج آسمانی و هرکدام در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، توانائی، دانائی، هنرمندی، هوشمندی و دانش کامل و همگی بطور مطلق همزمان و همسن و در یک سن معتدل ملکوتی ( به احتمال قوی چهل سالگی و بدون فعال بودن غریزه تولید مثل ) ، آفریده شده و هرکدام از عشق و زندگی جاودانه بر خوردار گردیده ایم.
در این زمینه و در همین ارتباط شاید مفید و ثمر بخش و راه گشا باشد بدانیم که داستان دوگیاه ( یکی مشی و دیگری مشیانه یا با نام های دیگری ) مندرج در اوستای نوشتاری حقیقت ندارد بلکه توسط بیگانگان سروده شده است به نفع داستان آدم و حوای موسا و به ضرر انسان و حقیقت و با نیت منحرف نمودن انسان ایرانی از مسیر راست بسوی شناخت حقیقی خود، واقعیت و طبیعت و خدای حقیقی و واقعی.
معنای اصلی پیام آسمانی هفت سین از دیدگاه آن خردمندان عبارت بوده است از هفت سامان یا نظام کل گیتیائی، کیهانی یا جهانی در قالب هفت عالم یا دنیا به شکل آسمان ها و زمین های هفتگانه و هر آنچه که بین آنهاست. آن پیام توسط اجداد دور دست ابراهیم ( آبراهام ) از سرزمین ایلام به سرزمین سومر منتقل گردیده یا مهاجرت نموده، بدون اینکه معنای آن به فرزندان فاش یا بیان گردیده بوده باشد. واژه ی جوده که بعدا به شکل یهود تحول یافته از دیدگاه اجداد ابراهیم و خود وی دو معنا داشته؛ یکی خبری به معنای جوینده ی ۱۰ و دیگری امری یعنی ۱۰ را بجوی.
امروز میتوانیم با یقین و اطمینان هم باور داشته باشیم و هم بدانیم که ده امر یا فرمان موسا و اعداد یک رقمی دهگانه خردمندان گمنام هندو از صفر تا نُه ( ۰ تا ۹ ) و کاتِگوری ها یا مفاهیم دهگانه ارسطو و 0 و 1 زبان مشترک کامپیوتر ها درعلم اینفورماتیک و تعداد انگشتان دست ها یا پاهای انسان، هیچکدام بیان کننده ده های حقیقی ( یعنی در دیدگاه ابراهیم و اجداد وی ) نبوده و نمی باشند بلکه نفوس مجرد یا من های دهگانه هرکدام از افراد انسانی مشتمل بر پنج من مردانه و پنج من زنانه.
حال سوال اینست که آن نُه من ها ( نوومن ها: noumen ) در لحظه جاودانه حال کجا و از کدام عشق و زندگی برخوردارند و کَی و کجا و چگونه و از کدام راه و به کدام روش معقول و منطقی در طول این سفر بسیار طولانی و دایره وار دنیوی، مقطعی، نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان بین دو بهشت برین متوالی یعنی بین مبدء و معاد حقیقی و واقعی ( منظور از دیدگاه علمی و نه دینی ) به ظهور و پیدایش میرسند و مثل ماها عشق و زندگی دنیوی خود را تجربه و سپری می نمایند؟.
شاید بتوان با یقین و اطمینان علمی ادعا نمود که این دگم فراباستانی حقیقی تر از هرنوع دگم دیگری بوده، میباشد و خواهد بود از قبیل دو دگم مبدئی و بنیادی ادیان ابراهیمی یعنی یهودیت و مسیحیت و اسلام؛ یکی آفرینش شش روزه جهان و دیگری خلق بابا آدم و ننه حوای حضرات موسا و ایسا و محمّد و دگم شبه علمی کمونیزم زمینی کارل مارکس و دگم روانی زیگموند فروید یعنی عقده های جنسی اوپیدی و الکترایی و دگم آنیما و آنیموی کارل گوستاو یونگ ( Archetypen ) یعنی زوج های نجات یافته توسط آرخه، آرشه، عرشه یا کشتی نوح ( Noah با تلفظ نوآه به زبان والدین سومری به معنای آه یا دَم نو در مقایسه با دَم آسمانی قدیمی یعنی آدَم ) .
حافظا! شیرین سخنا!
حدیث از مُطرب و مَی گو و راز دهر را بی تاج تشدید بر سر ه یا هایش کمتر جو/ که کس نگشود و نگشاید به حکمت این شاه معمای بی تاج و تخت و کلاه را/.
آخرین آیه قرآن یک نقطه پایانی بوده و می باشد بر سخن گوئی انسان در مورد خدای کلمه ای به روش وحیانی و نه پایان حقیقت گویی در مورد خدای حقیقی و واقعی به روش علمی .
لذا از مهد یا گهواره تا سنگ لحد یا لب گور علم یا دانش بجوی و نه آیات وحیانی و احادیث و روایات انبیاء و اولیاء را.
وجود و ماهیت و ذات مطلق و بیکران به آفریدگار کائنات تعلق دارند و لذا باور به اصالت وجود از یکطرف و اصالت ماهیت از طرف دیگر به یک سهم مساوی با هم دو دگم تعصب وار فلسفی محسوب میشوند در میدان حکمت های اربعه یا چهارگانه دینی - اسلامی .

📂 مثال:
🔘 orthodox: conforming to the accepted ‘belief’ or doctrine
🔘 heterodox: holding a ‘belief’ that differs from the accepted standard
🔘 doxology: a short hymn or expression of praise ( a formal ‘belief’ in worship )
🔘 paradox: a statement that contradicts itself but may contain a hidden ‘belief’ or truth
🔘 dogma: a principle or set of ‘beliefs’ laid down by an authority ( closely related to dox )
🔘 doxastic: relating to ‘belief’ or opinion
🔘 endoxa: widely held public ‘beliefs’ or opinions
🔘 autodoxy: one’s own personal ‘belief’ or opinion

مجموعه ای از اصول یا آموزه هایی که در یک دین یا نظام اعتقادی خاص درست و معتبر تلقی می شوند. "دگما" اغلب به باورها و آموزه های ثابتی اشاره دارد که نباید مورد تردید قرار گیرند.
*** جزم اندیشی، جَزمیت، خشک اندیشی، جزم گرایی یا دُگماتیسم عبارت است از روش اندیشه گری غیرانتقادی و غیرعلمی، که بر بنیاد باورهای جزمی روایت شده، یعنی نظرات، برهان ها و باورها استوار است، باورهای ثابت را بمثابه حقایق همیشه همان و همه جا درست، می انگارد بی این که آن ها را در روندهای تاریخیِ شناخته شده مورد آزمون و آزمایش قرار دهد و بر بنیاد دانش های تازه و آموزه های عملی نوین به بازبینی درونمایه حقیقت آن ها و ارزش معرفتی آن ها بپردازد. این می تواند به طور رسمی اصول یا آموزه های یک آئین باشد، مانند کلیسای کاتولیک، یا مواضع یک فیلسوف یا یک مکتب فلسفی مانند رواقی گری.
***************************************************************************************************
مثال؛
“The Catholic Church has a strict dogma that all members are expected to follow. ”
In a discussion about religious freedom, one might argue, “No one should be forced to adhere to a specific dogma. ”
A person exploring different belief systems might say, “I’m interested in learning about different dogmas and how they shape people’s lives. ”