dissociation of sensibility

الیوت اظهار می دارد که �تا پیش از قرن هفدهم، شعر و به ویژه شاعران متافیزیک انگلستان، قادر بودند عقل و احساس را همزمان و همسو درباره یک موضوع به کار گیرند. ولی پس از آنان، و از قرن هفدهم به این سو شعر گونه ای گسستگی و جداسازی احساسی گریبان شعر و شاعری را گرفت که تا هم اکنون هم از آن رها نشده ایم. �
... [مشاهده متن کامل]

جداسازی احساسی ( جداسازی احساس و عقل در ادبیات، احساسات گرا بودن یا عقل گرا بودن یک اثر هنری ) _ عبارتی که نخستین بار تی اس الیوت برای توصیف شعر متافیزیک قرن هفدهم انگلستان به کار برد.

در واقع T. S Eliot در مقاله خودش به نام Metaphysical Poets از این اصطلاح استفاده میکنه به معنی اینکه در قرن ۱۷م شاعران منطق و احساسات را در شعرهاشون از هم جدا می کردند: یعنی ادبیات و شعر یا منطق محور بودن و یا احساس محور

گسستگی احساس