[برق و الکترونیک] ثابت دی الکتریک ؛ گذردهی یک ویژگی از ماده که مشخص می کند به ازای واحد ولتاژ اعمال شده چه مقدار انرژی الکتروستاتیکی در واحد حجم آن می تواند ذخیره شود. در عمل، این ثابت برابر است با نسبت ظرفیت یک خازن با دی الکتریک معین به ظرفیت همان خازن دی الکتریک خلأ.
