[زمین شناسی] وقفه زمانی () انقطاع یا گسستگی نسبتاً کوتاه در رسوب گذاری که شامل یک مدت زمان کوتاه می باشد و رسوب گذاری هیچ یا مقدار کم فرسایش قبل از ته نشینی، ادامه یافته است یک توقف ته نشینی با بزرگی کمتر از یک ناپیوستگی موازی – یا یک ناپوستگی موازی دارای ارزش زمانی بسیار کوچک – دیاستم ها معمولاً، حتی به صورت کیفی، مستعد اندازه گیری انفرادی نیستند چون بازه ی از دست رفته بسیار کوتاه می باشد . این اصطلاح توسط برل معرفی شد . واژه مترادف غیر سکانسی در انگلستان ارجح می باشد . سطوح چینه بندی ویژه ای که در رسوبات و چینه های یکنواخت تکرار می شوند . گسترش جانبی آنها بسیار محدود است و سطح صاف و بدون هر نوع ویژگی را تشکیل می دهند که هیچ نوع اثر و علامتی بر روی آن نمی توان یافت و این نوع سطوح نشانگر انقطاع موقت رسوبگذاری یک حوضه کوچک و محدود هستند . ( در مقیاس رخنمون و بدون تغییر شرایط )
