( فعل، اکنون نادر )
1. ( فعل لازم ) رفتار کردن، صحبت کردن، یا استدلال کردن به گونه ای که نامعقول، متوهمانه، یا بی معنی تلقی شود؛ تحت تأثیر روان آشفتگی ( delirium ) بودن
2. ( فعل متعدی، مهجور ) ( کسی را ) دچار روان آشفتگی کردن؛ ( ذهن کسی را ) پریشان کردن
... [مشاهده متن کامل]
تلفظ: دلیری یِیت ( duh - LEER - ee - ayt )
مقایسه کنید با: delirate, delire
ریشه شناسی: حاصل ترکیب delirium در زبان انگلیسی یا لاتین کلاسیک با پسوند فعل ساز ate
منبع: Oxford English Dictionary
1. ( فعل لازم ) رفتار کردن، صحبت کردن، یا استدلال کردن به گونه ای که نامعقول، متوهمانه، یا بی معنی تلقی شود؛ تحت تأثیر روان آشفتگی ( delirium ) بودن
2. ( فعل متعدی، مهجور ) ( کسی را ) دچار روان آشفتگی کردن؛ ( ذهن کسی را ) پریشان کردن
... [مشاهده متن کامل]
تلفظ: دلیری یِیت ( duh - LEER - ee - ayt )
مقایسه کنید با: delirate, delire
ریشه شناسی: حاصل ترکیب delirium در زبان انگلیسی یا لاتین کلاسیک با پسوند فعل ساز ate
منبع: Oxford English Dictionary