خود زدایی یا بیزاری از خود: اصطلاحی که اولین بار روانشناسی بالینی به نام هریت لرنر در کتاب معروف خود به نام �رقصِ خشم� ابداع کرد، این اصطلاح بدین معنی است که فرد برای آنکه روابط مهم زندگی اش را حفظ کند از بخش های اصلی خودش ( مانند هویت، ارزش ها و خواسته ها ) دست می کشد.
