[زمین شناسی] فابریک تبلور اصطلاحی که توسط فرید من (1965) برای اندازه و روابط دو طرفه بلورهای کانی در سنگهای رسوبی مانند تبخیری ها، سیمان های بطور شیمیایی ته نشین شده و سنگ آهک ها و دولومیت های تبلور مجدد یافته استفاده شده است. مقایسه شود با: بافت بلورش.